Zamiast przyjmować nowoczesne udogodnienia życia, chcieliby żyć zgodnie z obyczajami swoich starożytnych poprzedników. Niewielu z nich jest chętnych do przeprowadzki z ojczystego kraju do miasta.
Ludzie ci zamieszkują północny region pustynny kraju. Wbrew powszechnemu przekonaniu nie prowadzą prawdziwie koczowniczego trybu życia. Najlepiej można by ich opisać jako ludzi półkoczowniczych. Ich tradycyjne mieszkania są skromnie umeblowane. Cienkie pnie drewna są używane do budowy wysokiej, stożkowatej wieży. Następnie konstrukcja jest pokrywana mieszanką błota i obornika. Po nałożeniu tej powłoki dom jest gotowy do wprowadzenia się.
Jako rytuał przejścia mężczyźni są tradycyjnie obrzezani przed okresem dojrzewania. Gdy chłopiec się ożeni, plemię uważa go za mężczyznę, ze wszystkimi obowiązkami i prawami związanymi z tą pozycją.
Żaden Himba nie obywa się bez jedzenia. Ich kozy i krowy dostarczają im mnóstwo świeżego i sfermentowanego mleka. Podstawowe pożywienie Himba składa się z twarogu, śmietany, masła i sera.
Jeśli w pobliżu jest ziemia uprawna, uprawiają proso i kukurydzę. Jedzą wszystko, co wpadnie im w ręce, na przykład jaja dzikich ptaków, jadalne rośliny i korzenie. Zbierają larwy gąsienic drzewa mopane, które są niezwykle bogate w składniki odżywcze i zawierają ponad 50% białka.
Kobiety Himba chciałyby się kąpać, ale woda jest dla nich bardzo cenna. Historycznie tylko mężczyźni mogli się myć w wodzie. Mimo to kobiety znalazły inną drogę.
Kobiety stosują dym z tlących się ziół w zwyczajowym rytuale czyszczenia. Następnie pokrywają skórę mieszanką ochry (aromatyczny materiał pochodzący z roślin Commiphora) i tłuszczu zwierzęcego. Czyszcząc skórę i chroniąc ją przed szkodliwymi czynnikami środowiskowymi, sprawiają, że skóra wygląda świeżo aż do późnej starości.
Jest to rytuał, który jest okazjonalnie wykonywany dwa razy dziennie, szczególnie przez młode kobiety. Wbrew powszechnemu przekonaniu, nie są brudne.
