Kiedy siedemnastoletnia dziewczyna z Irkucka podjęła trudną decyzję o oddaniu swojej nowo narodzonej córki z powodu niedojrzałych nóg, nieświadomie otworzyła drogę do niezwykłej podróży. Takie historie są rzadkie, ale Tanię spotkało szczęście. Pomimo swojej wrodzonej niepełnosprawności, stała się uznaną pływaczką w USA, zdobywając liczne nagrody na Igrzyskach Paraolimpijskich.
Oleg i Natalia sami byli jeszcze młodymi ludźmi, kiedy dowiedzieli się o zbliżającym się przyjściu dziecka. Oleg miał szesnaście lat, a Natalia siedemnaście, i musieli stawić czoła przytłaczającej rzeczywistości powitania dziecka urodzonego przedwcześnie, bez kości piszczelowych, kostek i pięt. Nieprzygotowani do opieki nad dzieckiem z niepełnosprawnością oraz napotykając ograniczenia ze strony matki Natalii, para z ciężkim sercem podjęła decyzję o oddaniu córki.
W obliczu rad ze wszystkich stron, młoda matka umieściła małą Tanię w domu dziecka, z planami odzyskania jej, gdy tylko będą stabilni finansowo i będą w stanie zapewnić odpowiednią opiekę. Jednak los interweniował, gdy amerykańska rodzina zgłosiła się, by zaopiekować się dzieckiem.
Stephen i Elizabeth Long zaadoptowali małą dziewczynkę, nadając jej imię Jessica, i obdarzyli ją miłością, oddaniem i zasobami. Pomimo przejścia amputacji nóg do kolan, Jessica rozwijała się pod ich opieką, szybko przystosowując się do życia w nowej amerykańskiej rodzinie. Zachęcana przez swoich przybranych rodziców, zaczęła uprawiać sport i wyróżniać się w pływaniu wraz ze swoimi rówieśnikami.
Jej rodzice dostrzegli talent Jessiki i zapisali ją do programów sportowych, gdzie trenowała z pełnosprawnymi dziećmi. Po latach, Jessica zdobyła miejsce w drużynie paraolimpijskiej, debiutując na Igrzyskach w Atenach w 2004 roku. Jej wyjątkowe osiągnięcia, zdobycie trzech złotych medali, przyciągnęły uwagę na całym świecie. Kolejne Igrzyska Paraolimpijskie w Londynie umocniły jej status jako pływackiej sensacji.
