Rodzice małych dzieci mają ogromny wpływ na ich życie. Od czasu ich narodzin dzieci polegają na swoich rodzicach, aby dawali im miłość i poczucie bezpieczeństwa, których potrzebują dla swojej przyjemności, dobrobytu i właściwego rozwoju. Jeśli z jakiegoś powodu jesteśmy zmuszeni dorastać bez rodziców, nasze zdrowie psychiczne i fizyczne może ucierpieć.
Rodzice 16-letniej chińskiej dziewczyny, Xueli Abbing, porzucili ją. Zostawili ją przed wejściem do sierocińca, ponieważ uznali ją za zbyt „dziwną”. Sierociniec nadal dał jej imię „Xueli”, które miało bardzo szczególne znaczenie związane z jej pięknem. „Xue” jest białe jak śnieg, ale „Li” jest oszałamiające.
Nie mogę wymyślić imienia dla tego uroczego niemowlęcia, które urodziło się niewidome.
Genetyczna choroba znana jako albinizm prowadzi do zmniejszenia produkcji melaniny w skórze, włosach i oczach, co sprawia, że stają się one blade lub bezbarwne.
Została zaadoptowana i wychowana z miłością i troską przez oddaną holenderską rodzinę. Gdy miała zaledwie 11 lat, została poproszona o bycie modelką dla projektanta z Hongkongu na sesję zdjęciową, która miała na celu podkreślenie różnych aspektów piękna.
W wywiadzie dla BBC Abbing powiedziała: „Nazwała reklamę „doskonałymi niedoskonałościami” i zapytała, czy chcę dołączyć do jej pokazu mody w Hongkongu”. Było to niesamowite doświadczenie.
Albinosi są narażeni na stygmatyzację, uprzedzenia i dyskryminację ze względu na swój odcień skóry i rasę. W niektórych przypadkach mogą nawet być „polowani” ze względu na przypuszczalne właściwości lecznicze ich kości.
Abbing powiedziała: „Miałam szczęście, że tylko mnie porzucono”.
Abbing twierdzi, że wykorzystywanie modeli albinosów do przedstawiania aniołów lub duchów przeszkadza jej.
Ale na szczęście gwiazda przysłoniła głowę Abbing. Włożyła jednak wiele wysiłku.
Fotograf z Londynu przyjął ją pod swoje skrzydła i traktował tak, jak powinien traktować modelkę. Dzięki ich oszałamiającej sesji zdjęciowej mogła pojawić się w czerwcowym 2019 roku w Vogue Italia!
„Ale nie wiedziałam, jak ważnym magazynem był wtedy, więc zrozumienie, dlaczego ludzie byli tak podekscytowani, zajęło mi chwilę”, dodaje autorka.
